کودکان در معرض آبسه مغزی هستند
- بیماری قلبی از زمان تولد مادرزادی
- مننژیت
- بیماری های طولانی مدت (مزمن) گوش و سینوس میانی
- عفونت دندان و فک
- عفونت های صورت و صورت
آسیب سر یا شکستگی جمجمه
- سیستم ایمنی ضعیف ناشی از مواد مخدر یا شرایط بهداشتی مانند اچ آی وی
علائم آبسه مغزی در کودک
تب
خواب یا آگاهی کمتر از حد نرمال است
افزایش تحریک پذیری
گریه سخت
تغذیه نامناسب
استفراغ پیشگیری کننده
تصرف
علائم در کودکان بزرگتر ممکن است عبارتند از:
تب
شکایت شدید سردرد
تهوع و استفراغ
تغییرات در شخصیت یا رفتار
تغییرات در گفتار
مشکلات رو برو
تصرف
مواد مخدر برای آبسه مغزی
ترکیبی از درمان دارویی با طیف گسترده ای از پوشش های بیماریزا برای باکتری های هوازی و بی هوازی تجویز می شود.
عوامل پیشگیرانه در درمان دارویی عبارتند از:
- در سینوزیت: اوتیت، ماستوئیدیت و مترونیدازول یا آمپی سیلین سولباکتام
- در عفونت دندان: پنی سیلین به همراه مترونیدازول یا آموکسی سیلین-سولباکتام
- در عفونت های ریوی: فینیسیلین به همراه مترونیدازول و سولفونامید (برای عفونت های نوکاردیا)
- در بیماریهای مادرزادی قلبی: نسل سوم سفالوسپورین با مترونیدازول یا آمپی سیلین سولباکتام
- تزریق داروها - ناپیلین یا ونکومایسین به همراه cefepime یا ceftazidime
تروما داخل وریدی - وانکومایسین به همراه نسل سوم سفالوسپورین
عوارض مننژیت در نوزادان و کودکان: نسل سوم سفالوسپورین، آمپی سیلین و وانکومایسین
در نوزادان: نسل سوم سفالوسپورین و آمپی سیلین
در بیماران مبتلا به سرکوب ایمنی حساس یا آسیب پذیر: مترونیدازول، وانکومایسین، سفالوسپورین
به طور کلی، در درمان آبسه مغزی، ونکوکامین ممکن است مورد نیاز باشد. جایگزین وانکومایسین لینزولید، سولفامتوکسازول تیتوموریوم و دیپوتمایسین است.
درمان آبسه مغز با داروهای گیاهی
شاید تنها درمان های گیاهی در درمان آبسه های مغزی موثر نباشند، اما ممکن است در بهبود عملکرد طبیعی بدن به عنوان یک درمان طبیعی موثر باشند. این روش شامل بهبود جریان مایع لنفاوی، سوخت و ساز بدن و گردش خون می شود. هنگامی که این توابع بهبود مییابند، تلاش برای جوانسازی مغز انجام میشود. مطالعات زیادی وجود دارد که تأثیر گیاهان بر ضایعات، صدمات و آبسه ها و عفونت های مغزی را اثبات کرده است. درمان های گیاهی شامل چای سبز، ویتامین E، سبزیجات، میوه ها و دانه های کامل است.
فعالیت در طول آبسه مغز
هنگامی که شما در بیمارستان هستید، باید روی تخت بمانید. پس از 2-3 هفته بهبودی، به اندازه نیروی فیزیکی و احساس خوب خود کار کنید. هنگامی که در بیمارستان، ممکن است لازم باشد تزریق مایعات وریدی انجام دهید. پس از درمان، یک رژیم معمولی و متعادل داشته باشید.